-
1 nadążać
impf nadążyć* * *(-am, -asz); -yć; vi nie nadążać (z czymś) — to fall behind (with sth)* * *ipf.nadążyć pf.1. (= dotrzymywać kroku) keep up, keep pace (za kimś/czymś with sb/sth); nie nadążać (za kimś/czymś) fall l. lag behind (sb/sth); nie nadążać (za czymś) (= nie rozumieć, tracić wątek) not follow (sth).2. (= być gotowym na czas) meet the deadline ( z czymś for sth); nadążać z robotą keep up l. cope with the work.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nadążać
-
2 nadążać
nadążać (-am) < nadążyć> (-ę): nie nadążać za (I) nicht Schritt halten (können) (mit D); (nie rozumieć) nicht folgen können (D); -
3 nadążać
1) ( dotrzymywać kroku)\nadążać za kimś mit jdm Schritt halten, mit jdm mithalten können\nadążać za zmianami mit den Veränderungen Schritt halten2) ( mieścić się w czasie)nie \nadążać z czymś mit etw nicht fertig werden, etw nicht schaffen -
4 nadążać nadąż·ać
-am, -asz; pf -yćvi -
5 nadążać
-
6 nadążyć
nadążać (-am) < nadążyć> (-ę): nie nadążać za (I) nicht Schritt halten (können) (mit D); (nie rozumieć) nicht folgen können (D); -
7 odstać
глаг.• отстать* * *1) (wystać) выстоять, отстоять, простоять2) rzad. odstać (zerwać relacje) отдалиться, отойти, отступить3) odstać (odłączyć się, odkleić się) отстать (отделиться)przen. nie dotrzymać kroku, nie nadążać, zostać w tyle отстать (в развитии, успеваемости)spóźnić się, nie zdążyć отстать (опоздать, не успеть)spóźniać się (o zegarze) отстать (о часах)pozostać w tyle, zostać w tyle отстать (позади)pot. odczepić się разг. отстать (перестать надоедать)* * *odsta|ć\odstaćnę, \odstaćnie, \odstaćń, \odstaćł сов. 1. отстать, отделиться;2. отойти; отступить, отдалиться;\odstać od rodziny отдалиться от семьи;
3. выстоять, отстоять; простоять (do końca)+1. odejść 2. opuścić, zerwać (z kim) 3. przestać
* * *odstanę, odstanie, odstań, odstał сов.1) отста́ть, отдели́ться2) отойти́; отступи́ть, отдали́тьсяodstać od rodziny — отдали́ться от семьи́
3) вы́стоять, отстоя́ть; простоя́ть ( do końca)Syn: -
8 touch
[tʌtʃ] 1. n 2. vtdotykać (dotknąć perf) +gen; ( tamper with) tykać (tknąć perf); ( emotionally) ( move) wzruszać (wzruszyć perf); ( stir) poruszać (poruszyć perf)3. vidotykać się (dotknąć się perf), stykać się (zetknąć się perf)a touch of ( fig) — odrobina +gen
in touch with — w kontakcie z +instr
to put sb in touch with — kontaktować (skontaktować perf) kogoś z +instr
to be out of touch with events — nie nadążać za biegiem wypadków, nie być na bieżąco
Phrasal Verbs:- touch on- touch up* * *1. verb1) (to be in, come into, or make, contact with something else: Their shoulders touched; He touched the water with his foot.) dotykać (się)2) (to feel (lightly) with the hand: He touched her cheek.) dotykać3) (to affect the feelings of; to make (someone) feel pity, sympathy etc: I was touched by her generosity.) dotykać4) (to be concerned with; to have anything to do with: I wouldn't touch a job like that.) mieć coś wspólnego z2. noun1) (an act or sensation of touching: I felt a touch on my shoulder.) dotknięcie2) ((often with the) one of the five senses, the sense by which we feel things: the sense of touch; The stone felt cold to the touch.) dotyk3) (a mark or stroke etc to improve the appearance of something: The painting still needs a few finishing touches.) poprawka4) (skill or style: He hasn't lost his touch as a writer.) żyłka, talent5) ((in football) the ground outside the edges of the pitch (which are marked out with touchlines): He kicked the ball into touch.) aut•- touching- touchingly
- touchy
- touchily
- touchiness
- touch screen
- in touch with
- in touch
- lose touch with
- lose touch
- out of touch with
- out of touch
- a touch
- touch down
- touch off
- touch up
- touch wood -
9 zurückbleiben
zu'rückbleiben vi ( irr) ( nicht Schritt halten) nie nadążać <- żyć> (a fig in den Leistungen); Sache, Rest, Schaden pozosta(wa)ć (in D w L; von po L);hinter jemandem, etwas zurückbleiben pozosta(wa)ć w tyle za (I);hinter jemandes Erwartungen zurückbleiben nie spełni(a)ć oczekiwań (G); →LINK="zurückgeblieben" zurückgeblieben -
10 odstawać
глаг.• отставать* * *1) (stać) выстаивать, отстаивать, простаивать2) rzad. odstawać (zrywać relacje) отдаляться, отходить, отступать3) odstawać (nie nadążać) отставать (в развитии, успеваемости)4) odstawać (odłączać się, odklejać się) отставать (отделяться)spóźniać się (o zegarze) отставать (о часах)pozostawać w tyle, zostawać w tyle отставать (позади)pot. odczepiać się разг. отставать (переставать надоедать)* * *odsta|wać\odstawaćje, \odstawaćwaj несов. 1. отставать, отделяться;kora \odstawaćje od pnia кора отстаёт (отходит) от ствола;
2. отходить, отделяться+1. odchodzić 2. opuszczać, zrywać (z kim)
* * *odstaje, odstawaj несов.1) отстава́ть, отделя́тьсяkora odstaje od pnia — кора́ отстаёт (отхо́дит) от ствола́
2) отходи́ть, отделя́тьсяSyn: -
11 folgen
jemandem mit den Augen folgen śledzić oczyma (A);auf jemanden im Amt usw folgen obejmować < objąć> stanowisko usw po (L); ( resultieren) wynikać <- knąć> ( aus z G);daraus folgt z tego wynika;jemandem nicht folgen können nie nadążać (za I);wie folgt jak następuje;kannst du mir folgen? rozumiesz (co mam na myśli)?; -
12 hinterherhinken
-
13 mitkommen
-
14 Schritt
langsamen Schrittes wolnym krokiem;nicht Schritt halten können (mit) nie nadążać (za I) (a fig);Schritt fahren jechać bardzo wolno;Schritt für Schritt krok za krokiem;auf Schritt und Tritt na każdym kroku;nur ein paar Schritt(e) entfernt wohnen mieszkać o krok -
15 zdążać
(-am, -asz); perf -yć; vi( przybywać na czas) to be lub make it in time; ( dotrzymywać kroku) to keep pacezdążać do... — książk to head for...
* * *ipf.zdążyć pf.1. (= nadążać) keep pace, keep up (za kimś/czymś with sb/sth).2. (= być na czas) be in time ( na coś for sth).3. (= zrobić coś w wyznaczonym czasie) finish on time, meet the deadline; zdążymy przed zmierzchem we'll make it before dusk.4. tylko ipf. lit. (= podążać) head ( ku czemuś for l. toward sth); zdążać donikąd be getting nowhere.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdążać
-
16 keep up
1. vt 2. vito keep up (with) — nadążać (nadążyć perf) (za +instr)
* * *1) (to continue, or cause to remain, in operation: I enjoy our friendship and try to keep it up.) podtrzymać2) ((often with with) to move fast enough not to be left behind (by): Even the children managed to keep up; Don't run - I can't keep up with you.) dotrzymać kroku
См. также в других словарях:
nie wyrabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nie wyrabiaćam, nie wyrabiaća, nie wyrabiaćają {{/stl 8}}– nie wyrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, nie wyrabiaćbię, nie wyrabiaćbi, nie wyrabiaćrób, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} nie dawać sobie rady z czymś, nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadążać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nadążaćam, nadążaća, nadążaćają {{/stl 8}}– nadążyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, nadążaćżę, nadążaćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w marszu, w wędrówce: dotrzymywać komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogon — m IV, D. a, Ms. ogonnie; lm M. y 1. «u zwierząt kręgowych: tylna część ciała, złożona zwykle z coraz drobniejszych kręgów; także tylna, zwężona część ciała wielu bezkręgowców; futro, skóra z takiej części ciała» Długi, puszysty ogon. Chwytny ogon … Słownik języka polskiego
ogon — 1. Koński ogon «uczesanie kobiece, w którym dość długie włosy są ujęte wysoko i związane z tyłu przy samej głowie»: Miała orzechowe oczy i długi koński ogon. W. Kowalewski, Bóg. 2. Wlec się, iść, zostawać, znajdować się w ogonie a) «nie… … Słownik frazeologiczny
tył — m IV, D. u, Ms. tyle; lm M. y 1. «część, strona czegoś przeciwległa w stosunku do przodu, frontu, najdalej położona w stosunku do części przedniej danego przedmiotu; u człowieka: część ciała po stronie pleców, u zwierząt: część ciała najdalej… … Słownik języka polskiego
kot — 1. Bawić się, książk. igrać z kimś jak kot z myszką, myszą «znęcać się, wykorzystywać swoją intelektualną lub fizyczną przewagę nad kimś, upokarzać kogoś»: Jestem oficerem Abwehry, a pan bawi się ze mną jak kot z myszką. Zadaje pan podchwytliwe… … Słownik frazeologiczny
tył — 1. pot. Być do tyłu z czymś «nie nadążać z czymś lub ponieść jakąś stratę»: Z „konsumpcją” kulturalną jesteśmy kilkadziesiąt lat do tyłu. Statystyczny Polak kupuje tylko jedną książkę rocznie, chodzi do kina raz na półtora roku, do teatru raz na… … Słownik frazeologiczny
wlec — dk XI, wlokę (wlekę), wleczesz, wlecz, wlókł (wlekł), wlokła (wlekła), wlekli, wleczony 1. «ciągnąc przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś» Wlec skrzynię po ziemi. Konie z trudem wlokły sanie. Dwaj żołnierze wlekli rannego. Wlókł za sobą długi … Słownik języka polskiego
pozostawać – pozostać w tyle — {{/stl 13}}{{stl 8}}{za kimś} {{/stl 8}}{{stl 7}} nie dorównywać, ustępować komuś w jakiejś dziedzinie; nie nadążać za kimś, być gorszym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Większość krajów pozostała daleko w tyle za Japonią w rozwoju przemysłu elektronicznego … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nienadążanie — n I rzecz. od nie nadążać … Słownik języka polskiego
odstawać — ndk IX, odstawaćstaję, odstawaćstajesz, odstawaćwaj, odstawaćwał 1. forma ndk czas. I odstać (p.) 2. «nie nadążać za czymś; odbiegać, różnić się od czegoś» Odstawać wyglądem, zachowaniem od otoczenia. Odstawać od przeciętności, rzeczywistości.… … Słownik języka polskiego